Κανονικά, δεν θα πίστευε κανείς ότι άνθρωποι που έζησαν πριν από περρισότερο από 2000 χρόνια θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν ηλεκτρικό ρεύμα. Όμως, δεν είναι καθόλου απίθανο οι μπαταρίες να αποτελούσαν τεχνολογία αιχμής στην αρχαία Περσία!
Το 1938, αρχαιολόγοι που έκαναν ανασκαφές σε έναν τύμβο έξω από τη Βαγδάτη βρήκαν ένα μικρό πήλινο λαγήνι, διαφορετικό από οτιδήποτε είχε ανακαλυφθεί ως τότε. Είχε ύψος περίπου δώδεκα εκατοστά, στο κέντρο του έναν χάλκινο κύλινδρο, και μέσα στον κύλινδρο μια σιδερένια ράβδο. Το μέταλλο ήταν διαβρωμένο και οι έρευνες έδειξαν ότι το λαγήνι περιείχε κάποτε κάποιο οξύ, ίσως ξύδι.
Μήπως ήταν μια μπαταρία; Η κατασκευή θύμιζε πολύ μια απλή μπαταρία και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ήταν μπαταρία. Δοκιμές που έγιναν σε αντίγραφα έδειξαν ότι όταν το λαγήνι είναι γεμάτο ξύδι, μπορεί να δημιουργήσει ηλεκτρική τάση μέχρι ένα βολτ.
Από τότε έχουν βρεθεί τουλάχιστον δέκα παρόμοια λαγήνια. Τα αποκαλούν μπαταρίες της Βαγδάτης. Που μπορεί να τα χρησιμοποιούσαν; Μια θεωρία είνια ότι μπορεί να συνδέανε πολλές τέτοιες μπαταρίες για επιμεταλλώσεις στην κοσμηματοποιία. Μερικές μπαταρίες βρέθηκαν κοντά σε βελόνες. Έτσι, γεννήθηκε η θεωρία ότι τις χρησιμοποιούσαν για λίγο “έξτρα” τσίμπημπα σε αρχαίους βελονισμούς. Μια άλλη ιδέα είναι ότι τις χρησιμοποιούσαν οι ιερείς στους ναούς για να προκαλούν τον θαυμασμό των πιστών.