Τον Απρίλιο του 1955, ο Δρ. Τόμας Χάρβεϊ πήρε τον πιο διάσημο εγκέφαλο στην ιστορία του κόσμου και τον έβαλε σε ένα γυάλινο βάζο. Μετά, αποφάσισε να τον κρατήσει. Όταν έκανε τη νεκροτομή στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Χάρβεϊ αντικαθιστούσε τον τακτικό παθολόγο του Ιατρικού Κέντρου στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, στο Νιου Τζέρσι. Πήρε τον εγκέφαλο χωρίς άδεια και αργότερα απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο για την πράξη του αυτή. Κάπως κατάφερε πάντως να κρατήσει τον εγκέφαλο στην κατοχή του. “Δε γνώριζα να τον ήθελε κάποιος άλλος”, είπε αργότερα.
Ο Χάρβεϊ τεμάχισε τον εγκέφαλο σε 240 λεπτές φέτες και τις εμβάπτισε σε σελλοειδίνη που χρησιμοποιείται για τη διατήρηση ιστολογικών δειγμάτων ώστε να είναι δυνατή η εξέτασή τους με το μικροσκόπιο. Όμως δεν έκανε ποτέ του έρευνα ο ίδιος στα δείγματα αυτά. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, έπαρινε τον εγκέφαλο μαζί του, από το Νιου Τζέρσι στο Κάνσας και μετά στην Καλιφόρνια, και μετά πάλι πίσω. Έδωσε κάποια κομμάτια του σε ερευνητές, αλλά κράτησε το μεγαλύτερο μέρος για τον εαυτό του. Στο Λόρενς του Κάνσας, τον φύλαγε πολλά χρόνια στο γραφείο του, σε ένα βάζο πίσω από το ψυγείο με τις μπύρες.
Πέρασαν πάνω από 40 χρόνια που είχε πάρει τον εγκέφαλο και ο αινιγματικός Δρ. Χάρβεϊ αποφάσισε να τον επιστρέψει. “Κάποια στιγμή σε κουράζει η ευθύνη να τον έχεις”, είπε ο Χάρβεϊ, που έδωσε το 1998 τον εγκέφαλο στον παθολόγο του Πρίνστον, Έλιοτ Κράους. Έχουν κατηγορήσει τον Χάρβεϊ (που έχει αποβιώσει) ως τυμβωρύχο και μονομανή. Αλλά χάρη σε αυτόν, έχουμε ακόμη το μυαλό του Αϊνστάιν στη διάθεσή μας – και ίσως κάποια μέρα βοηθήσει τους ερευνητές του μέλλοντος να ξεκλειδώσουν τα μυστικά της ιδιοφυΐας του.