Το πλούσιο στήθος, οι ηθικοί κανόνες και το φλάουτο
Πως μπορεί να συνδιάζονται όλα αυτά; Και τι σχέση μπορεί να έχουν με το στηθοσκόπιο; Μια μέρα του Σεπτέμβρη το 1816, μια στρουμπουλή κυρία επισκέφθηκε έναν Γάλλο γιατρό, τον Δρ. Ρενέ Λαενέκ. Η στρουμπουλή κυρία παραπονέθηκε στον γιατρό ότι είχε προβλήματα με την καρδιά της και ζήτησε να την εξετάσει. Ωστόσο, ο Δρ. Ρενέ, δυσκολευόταν να ακροαστεί την καρδιά της αφού οι ηθικοί κανόνες της εποχής απαγόρευαν στον γιατρό (που ήταν και εργένης) να ακροαστεί με το συνηθισμένο τρόπο (δηλαδή να βάλει το αυτί του κοντά στο στήθος της). Επιπλέον, όμως, κάθε προσπάθεια να ακούσει την καρδιά μέσα από ένα τέτοιο πλούσιο στήθος θα ήταν μάταιη.
Ο Δρ. Ρενέ ήταν επίσης μουσικός. Έφτιαξε λοιπόν ένα σωλήνα από χαρτί – κάτι σαν φλάουτο – και άγγιξε με αυτό την ασθενή του.
Τι είπε ο Γιατρός για το πρώτο “αυτοσχέδιο” στηθοσκόπιο;
“Έμεινα έκληκτος και ικανοποιημένος, επειδή μπορούσα να ακούω τον κτύπο της καρδιάς πολύ πιο καθαρά από πριν.” Σύντομα μετά από το πρώτο χάρτινο στηθοσκόπιο, έφτιαξε έναν κούφιο κύλινδρο από ξύλο με ένα μικρό χωνί στο ένα άκρο του.
Ο Δρ. Ρενέ Λαενέκ θεώρησε ότι η εφεύρεσή του ήταν πάρα πολύ απλή και δε χρειαζόταν όνομα. Ωστόσο, επειδή πολλοί τον πίεσαν να δώσει ένα όνομα, πρότεινε το όνομα “στηθοσκόπιο” – από τις ελληνικές λέξεις στήθος και σκοπώ (που σημαίνει “παρατηρώ”).
Οι αντιδράσεις και η αποδοχή του στηθοσκόπιου
Πολλοί γιατροί στη συνέχεια υιοθέτησαν αυτή τη νέα “τεχνολογία”. Μερικοί πάλι αντέδρασαν. Μάλιστα κάποιοι έλεγαν “Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, να ακούει με τ’ αυτιά του, όχι με το στηθοσκόπιο.”
Αλλά η καινούργια συσκευή έδωσε στους γιατρούς τη δυνατότητα να κάνουν διάγνωση προβλημάτων της καρδιάς και των πνευμόνων που στο παρελθόν ήταν αδύνατο να διαγνωστούν. Έτσι, χάρη στη ντροπαλότητα, ένα νέο παράθυρο στην αντιμετώπιση των ασθενειών είχε ανοίξει.
Το σύγχρονο στηθοσκόπιο
Το σύγχρονο στηθοσκόπιο εφηύρε ο γιατρός Τζορτζ Κάμαν, το 1852. Η διαφορά ήταν ότι περιελάμβανε ένα εξάρτημα σαν χωνί για το στήθος και δύο σωλήνες, έναν για κάθε αυτί. Από τότε, το πιο συνηθισμένο ιατρικό εργαλείο έχει αλλάξει ελάχιστα.