Η απάντηση δίνεται με δύο λέξεις:
supercool (=εννοώντας πολύ παγωμένος όμως) και υπέρκορος
Ο αέρας πρέπει να είναι και τα δύο παραπάνω για να σχηματίσουν νιφάδες χιονιού. Είναι μια λεπτή διαδικασία και αν πάει στραβά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε χαλάζι ή χιονόνερο.
Ανάλογα με τη θερμοκρασία, ο αέρας μπορεί να “φιλοξενήσει” μια συγκεκριμένη ποσότητα αερίου νερού (υδρατμών) – όσο πιο θερμό είναι, τόσο περισσότερο νερό μπορεί να βρίσκεται στον αέρα. Όταν πέσει η θερμοκρασία, το νερό δεν συμπυκνώνεται πάντα (σχηματίζοντας υγρά σταγονίδια) ή εναποτίθεται (σχηματίζει στερεά σωματίδια) αμέσως. Αντίθετα, ο αέρας μπορεί να φθάσει σε σχετική υγρασία πάνω από 100%, καθιστώντας το μίγμα του ως υπέρκορο.
Ενώ αυτά μοιάζουν πολύ απίθανο να συμβαίνουν σε τακτική βάση, ευτυχώς συμβαίνουν αρκετά συχνά σε αυτούς τους μεγάλους σωρούς αερολυμάτων που επιπλέουν στον ουρανό και ονομάζουμε σύννεφα. Μέσα στα σύννεφα που πρόκειται “χιονίσουν”, το υπερψυγμένο νερό παγώνει γύρω από ένα σωματίδιο σκόνης για να σχηματίσει το πρώτο μικροσκοπικό κρύσταλλο χιονιού. Στη συνέχεια προσελκύει περισσότερο νερό από τον υπερκορεσμένο αέρα γύρω του, ο οποίος κρυσταλλώνεται σε περίπλοκα αλλά και εντυπωσιακά σχήματα.